Karen noemt ze zich, en niet Karin zoals ze uitdrukkelijk liet weten. Ze vroeg zich af of papa en mama wel weten dat ze zo wil gaan heten. Ze dacht even na en bedacht dat ze dit maar in haar hoofdje tegen papa en mama moest gaan zeggen en dat mama dit dan wel zou gaan horen. Want ze weet dat mama haar heel goed kan horen als mama er voor open staat. Mama is ook hooggevoelig, net als Karen.
Ze is een rustig meisje. Dringt zich niet op en staat liever niet op de voorgrond. Dit is een puntje waar papa en mama wel op mogen letten. Het kan zo maar zijn dat Karen over het hoofd wordt gezien, juist omdat ze zo rustig is en zich niet laat gelden.
Haar energie straalt ook rust uit. Ze zal veel lawaai om haar heen niet prettig vinden. De rust die ze van binnen heeft, zoekt ze ook buiten zich. Wandelen in de natuur, genieten van dieren, daar doe je haar plezier mee. Ze is een wijs meisje waar de ouders veel van kunnen leren als ze er voor open staan.
Ze vroeg aan mij hoe de bevalling zou gaan. Hoe het is om geboren te worden. Daar heb ik haar antwoord op gegeven. Veel kindjes hebben mij er al over verteld, en hiermee kon ik Karen gerust stellen.
Tot slot vertelde Karen dat zij veel wil leren en studeren in haar leven. Ze wil wetenschapper worden.
Karen nam heel rustig en bedeesd afscheid van mij om weer naar mama te gaan.
