Hoe Josef en Maria spiritueel hun kinderwens kenbaar maakten
Er was eens een lief paar. Zij heette Maria, zijn naam was Josef.
Ze woonden in een klein dorp en maakten deel uit van een spirituele groep mensen die erg betrokken waren met elkaar. Ze kwamen wekelijks bij elkaar in een grot in de buurt van hun dorp. Ook de mensen uit de omtrek kwamen naar deze bijeenkomsten. Voor de dienst namen de mensen muziekinstrumenten mee. Ze maakten dan muziek en er werden gezamenlijk liederen gezongen.
Ook de kinderen waren erbij. De mensen verheugden zich over het leven en genoten van dit samenzijn. Het waren mooie, liefdevolle bijeenkomsten.
Soms werden er diensten met een speciaal thema gehouden: geboorte, huwelijk, sterven. Deze diensten waren afwijkend van de andere diensten. Ze hadden eigen liederen, ceremonies en speciale woorden die alleen tijdens die diensten werden uitgesproken.
De kinderen leerden hun aangeboren spiritualiteit behouden, omdat de ouders het hen voorleefden. En dat deden ze met heel hun hart, vol met liefde. De mensen wisten te genieten van de tijd die ze met elkaar en met de kinderen doorbrachten en zo gleed de tijd langzaam verder.
Josef en Maria waren ook altijd bij deze bijeenkomsten. Beiden waren er als kind al mee opgegroeid. Het was hun leven, het leven zoals dit bij alle mensen in de omgeving werd geleefd.
Op een gegeven moment ontstond bij Josef en Maria een kinderwens. In die tijd gingen mensen in gebed om een kindje te mogen ontvangen. Men zag het als een wonder dat een zielskindje zich had voorbereid om weer naar de aarde te komen, de ouders had uitgezocht waar ze bij gingen leven. Ouders waar het zielskindje veel bij kan leren en waar een verbond mee werd gemaakt op zielsniveau.
Dus ook Josef en Maria wilden graag kinderen ontvangen om een gezin mee te vormen.
Op een van de spirituele bijeenkomsten werd dan de kinderwens meegedeeld aan de andere mensen van de spirituele groep. Zo wist iedereen in het dorp dat Josef en Maria ook graag kinderen wilden.
Dat was in die tijd normaal. Men leefde met elkaar, hielp elkaar en zorgde voor elkaar. De mensen vormden een hechte gemeenschap. Speciale momenten werden samen gevierd tijdens de diensten. Niet alleen geboorte, trouwen, of overlijden. Nee, ook het gebed om kinderen te mogen ontvangen werd hier uitgesproken.
Gedurende één van deze spirituele bijeenkomsten komt het paar met een kinderwens dan naar voren en vertelt de mensen van hun wens. De eerstvolgende bijeenkomst is dan een speciale dienst met als thema de vraag voor een kindje voor het paar. Deze dienst volgt een eigen ritueel dat hiervoor speciaal is gemaakt.
Gedurende deze speciale dienst wordt er gezongen en muziek gemaakt.
Op een gegeven moment wordt het paar gevraagd naar het midden van de ruimte te komen. De andere leden van de gemeente gaan in een ruime kring om het paar staan. Eén persoon neemt de leiding en voert de ceremonie uit. Eerst krijgt het paar ieder een prachtige bloemenkrans op het hoofd. Dan wordt er gesproken en even later begint het plechtigste gedeelte. Speciale ceremoniewoorden worden uitgesproken.
De zielskinderen die zich bij de engelen en gidsen in de hemel al hebben voorbereid om naar de aarde te komen bij dit paar, zijn intussen ook aanwezig. Sommige leden van de spirituele gemeente kunnen deze zielskinderen zien. Zij vertellen aan het paar wat ze zien en hoeveel kinderen er aanwezig zijn.
De sfeer is kalm, rustig, sereen.
Dit is een zeer belangrijk moment in het leven van de toekomstige ouders en de kinderen die gaan komen. Er wordt wierook gebrand, mirre wordt op het voorhoofd aangebracht en een gouden ring wordt voor het paar gehouden. Dan geeft het paar antwoord op vragen die hen gesteld worden, terwijl ze het goud vasthouden.
De ceremonieleider vraagt het paar: willen jullie deze kinderen opvoeden, verzorgen, helpen goede mensen te worden en hen geven wat zij nodig hebben in hun zielenleven. Op het moment dat het paar “ja” zegt, is er een aards verbond gesloten.
Dan wordt er zachtjes een speciaal lied gezongen. De verbintenis tussen ouders en kinderen is volbracht.
De mensen drinken samen thee van kruiden of bloemen die door het paar is geplukt. De leden van de gemeente hebben van alles te eten meegebracht en dit wordt gezamenlijk gedeeld. Pas ’s middags vertrekt iedereen naar huis terug. Echter niet Maria en Josef. Zij blijven in de grot slapen waar de dienst heeft plaatsgevonden. De energie van de dienst en de spiritualiteit kunnen op deze manier langer bij het paar blijven. Zij gaan pas de volgende dag naar huis terug.
Het eerste kindje kwam snel, het tweede ook. Het derde kindje was Jezus. Hij had een speciale opdracht voor alle mensen op aarde. Daarom is hij hier bij Maria en Josef geboren. Zijn talenten, gaven en spiritualiteit konden bij deze ouders en deze mensen goed ontwikkeld worden, zodat hij zijn werk voor de mensen op aarde kon uitvoeren.
Was getekend,
Gabriël
